شناسایی مؤلفه‌های الگوی آموزش و تربیت اسلامی مدیران نهادی در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی دانشگاه لرستان و پژوهشگر دانشکده مدیریت و برنامه‌ریزی دانشگاه جامع امام حسین(ع)

2 نویسنده مسئول: دانشیار دانشکده علوم اقتصادی و اداری دانشگاه لرستان

3 استادیار دانشکده علوم اقتصادی و اداری دانشگاه لرستان

چکیده

امروزه نیروی انسانی مهمترین سرمایه سازمانی است و مدیران به دلیل جایگاه سازمانی و قدرت و نقش اساسی که در موفقیت یا شکست سازمان دارند، از اهمیت مضاعفی نسبت به دیگر سرمایه‌های انسانی برخوردارند. آموزش و بهسازی کارکنان اقدامی راهبردی است که در سطح فردی باعث ارزشمندی فرد، در سطح سازمانی باعث بهبود و توسعه سازمان و در سطح ملی و حتی فراملی منجر به افزایش بهره‌وری و نتایج مترتب بعدی می‌شود؛ لذا می‌توان گفت یکی از اقدامات زیربنایی که باعث کارامدی سازمانها می‌شود، ایجاد یا در اختیار گرفتن و توسعه پیوسته سرمایه انسانی از طریق آموزش و بهسازی آن است. ایفای رسالت آموزش و بهسازی در سازمان و اثربخشی آن مستلزم اتخاذ خط‌مشی و راهبردی مناسب، متناسب با مقتضیات سازمان است. در این پژوهش، که با هدف بررسی و مشخص کردن مؤلفه­های الگوی آموزش و تربیت اسلامی مدیران نهادی (فرماندهان نواحی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) از طریق مصاحبه عمیق با خبرگان در حوزه‌های آموزش، تربیت، مدیریت و نیروهای مسلح انجام گرفته است، داده‌های لازم استخراج شد و با روش تحلیل مضمون مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت 12 مؤلفه اصلی به همراه ویژگیهای آ‌نها در سه بعد سخت‌افزاری، نرم‌افزاری و مغزافزاری طبقه‌بندی شد. هم­چنین سه مؤلفه استاد، مربی و محتوا به عنوان محورهای اصلی در الگوی آموزش و تربیت اسلامی به دست آمد.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Identifying the Components of the Islamic Educational Model of Institutional Administrators in Iran

نویسندگان [English]

  • mahdi mohammadi 1
  • Mohammad Hakkak 2
  • Amir Hooshang Nazarpoori 3
  • Sayyed Najmoddin Mousavi 3
1 Ph.D. candidate of human resource management of Lorestan University, researcher at Faculty of Management and Planning, Imam Hossein Comprehensive University
2 Corresponding author, associate professor of economics and administration, Lorestan University
3 Assistant professor, Faculty of Economics and Management, Lorestan University
چکیده [English]

Manpower is today the most important organizational capital. Managers are more important than other human capital because of their organizational status, their power and the essential roles they play in the success or failure of the organization. Training and upgrading of employees are strategic measures leading to the dignity of the individuals at the individual level, improving organizations at the organizational level, and resulting in an increased productivity and subsequent results at the national and even transnational level. Therefore, an infrastructural measure in effective organizations seems to be creating or acquiring continuous development of human capital through education and improvement. The fulfillment of the educational mission, as well as improvement of the organization and its effectiveness require the selection of an appropriate policy and strategy, in accordance with the requirements of the organization. Aiming at investigating and identifying the components of the Islamic education model, the researchers referred to institutional managers (commanders of the Revolutionary Guards Corps, Sepah) and conducted in-depth interviews with experts in the areas of education, management and armed forces. The necessary data was collected and analyzed by the thematic analysis method. In conclusion, 12 basic components along with their characteristics were classified in three dimensions: hardware, software and manpower. Also, three components including teacher, instructor and content were considered as the main axis in the Islamic education model.

کلیدواژه‌ها [English]

  • training
  • education
  • institutional administrators
  • thematic analysis
ابطحی، سیدحسن (1375). آموزش و بهسازی منابع انسانی. تهران: مؤسسه مطالعات و برنامه‌ریزی آموزشی.
اسدی، اسماعیل؛ مرادی­آیدیشه، شعبان؛ ذاکری، محمد؛ وثوقی­نیری، عبداله (1392). بررسی تأثیر آموزش‌های دوره عالی رسته‌ای بر توانمندسازی روان‌شناختی کارکنان (مطالعه موردی: نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران). فصلنامه مدیریت نظامی. س سیزدهم. ش 50: 111 ـ 140.
اسکندری، مجتبی (1381). طراحی و تبیین الگوی توانمندسازی مدیران (بررسی موردی مدیران سازمان حج و زیارت). پایان‌نامه دکتری. دانشگاه تهران.
آقامحمدی، داود (1388). تدوین راهبرد تربیتی و آموزشی دانشگاههای افسری نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران. رساله دکتری. دانشگاه عالی دفاع ملی.
برخوردار، ارسلان (1373). بررسی و نیازسنجی آموزش مدیران سازمان جنگلها و مراتع کشور در سه سطح عالی، میانی و عملیاتی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.
بهرام‌پور، ابوالفضل (1391). تفسیر مبین. قم: انتشارات آوای قرآن.
پورصادق، ناصر؛ موحدی­صفت، محمدرضا (1387). ارزیابی اثربخشی آموزشهای ضمن خدمت نیروهای مسلح. فصلنامه مدیریت نظامی. ش 30: 1 ـ 34.
پیله‌وریان، اصغر (1372). بررسی و مقایسه اثربخشی برنامه‌های آموزش ضمن خدمت در جهاد سازندگی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه تهران.
ترک‌زاده، جعفر (1378). تعیین نیازهای آموزشی مشاغل فنی گمرکات تجاری و مسافری. پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی.
جاجرمی، علی (1383). ارزیابی اثربخشی دوره‌های آموزشی کوتاه­مدت مشاغل در استان خراسا. پایان‌نامه کارشناسی ارشد مؤسسه تحقیقات و آموزش مدیریت وزارت نیرو.
جمالی، اختر؛ حسینی‌نیا، غلامحسین؛ زمانی­مقدم، افسانه (1387). چارچوب ادراکی برای تربیت مدیران کارامد در بخش تعاون با تکیه بر سه جنبه آموزش، پژوهش و ترویج. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی. ش 4: 9 ـ 24.
داد، سهیلا (1371). بررسی تأثیرات اجرایی برنامه آموزش حین خدمت کارکنان شرکت ملی نفت ایران و تأثیر آن بر کارایی، موفقیت و رضایت شغلی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه تهران.
دری، بهروز؛ اعرابی، سیدمحمد؛ مقدم، علیرضا (1391). الگوی اقتضایی پرورش مدیران ارشد. فصلنامه چشم‌انداز مدیریت دولتی. ش 12: 35 ـ 63.
راغب اصفهانی، حسین­بن­محمد (1383). المفردات فی غریب­القرآن. ترجمه غلامرضا خسروی حسینی. تهران: المکتبه المرتضویه لاحیاء آثار الجعفریه.
رفیعی، بهروز (1390). آرای اندیشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن. تهران: انتشارات سمت با همکاری پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
رهبر، محمدتقی؛ رحیمیان، محمدحسن (1381). اخلاق و تربیت اسلامی. تهران: انتشارات سمت.
سیدجوادین، سیدرضا (1377). مدیریت منابع انسانی و امور کارکنان. تهران: نشر نگاه.
سیف، علی­اکبر (1382). روانشناسی پرورش. تهران: انتشارات آگاه.
شریعتمداری، علی (1367). تعلیم و تربیت اسلامی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
شریف‌زاده، فتاح؛ محمدی­مقدم، یوسف (1388). ارتباط توانمندسازى کارکنان با بهره‌وری نیروى انسانى کارکنان فرماندهى انتظامى استان لرستان. مطالعات مدیریت انتظامی. س چهارم. ش 1: 5 ـ 18.
شفیعی مطهر، سیدعلیرضا (1380). ادغام نهاد آموزشی و پرورشی. تهران: انتشارات سپهر.
شکوهی، غلامحسین (1378). مبانی و اصول آموزش و پرورش. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
شکوهی، غلامحسین (1383). تعلیم و تربیت و مراحل آن. مشهد: مؤسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی.
صناعی، محمود (1394). تربیت، آزادی، تفکر علمی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
فرمیهنی فراهانی، محسن (1384). برنامه‌ریزی آموزشی و درسی. تهران: نشر جهاد سازندگی.
فرهی بوزنجانی، برزو؛ محمدی، ابوالفضل؛ حصیرچی، امیر (1389). الگوی توسعه و تعالی مدیران و فرماندهان سپاه از دید مقام معظم رهبری. پژوهشهای مدیریت منابع انسانی. ش 3 و 4: 1 ـ 28.
کولیوند، حسن؛ لطفی­جلال‌آبادی، مصطفی؛ آتشی، سیدحسین؛ زراعتی، محسن (1392). ارائه الگویی تحلیلی برای تحقق آموزشهای پژوهش محور در دانشگاه‌های افسری آجا (مورد مطالعه: دانشگاه هوایی شهید ستاری). فصلنامه مدیریت نظامی. س سیزدهم. ش 51: 73 ـ 106.
مهدی‌زاده، حسین (1383). آیین عقل ورز. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام­خمینی(ره).
نقیب­زاده، میر عبدالحسین (1377). نگاهی به فلسفه آموزش و پروش. تهران: نشر طهوری.
نقی‌زاده، یحیی (1394). طراحی الگوی راهبردی تربیت و آموزش مدیران عالی پدافند غیرعامل در سطح ملی. رساله دکتری. دانشگاه عالی دفاع ملی.
نیستانی، محمدرضا (1392). برنامه‌ریزی راهبردی در نظام‌های آموزشی. اصفهان: نشر آموخته.